یک معلم دبستان گفت: مسئولیت پذیری و انجام به موقع کارها یکی از چالش‌های بحث برانگیز در فرزندپروری است. بیشتر والدین از اینکه هر روز مجبورند کارهای فرزندشان را انجام دهند شاکی هستند و احساس نارصایتی و ناتوانی دارند اما خبر خوب اینکه مهارت مسئولیت پذیری در کودکان به راحتی قابل آموزش و قابل اجرا است به شرط اینکه والدین از حساسیت‌های خود بکاهند و صبورانه و قدم به قدم کنار فرزندان خود باشند تا خودشان کارهایشان را انجام دهند.
به گزارش نبض تهران، مسئولیت‌پذیر بودن افراد نقش مهمی در میزان موفقیتشان در زندگی دارد و به هر اندازه افراد بپذیرند که باید مسئولیت کارهای خود و مدیریت کردن زندگی‌شان در جوانب مختلف را قبول کنند، می‌توانند به موفقیت در مسیری که پیش رو دارند و رسیدن به اهداف خود امیدوار باشند.
در ادامه توصیه‌های رفتاری “نرمین ابراهیمی معلم دبستان و کارشناس آموزش کودکان” را می‌خوانید.
اولین گام در مسئولیت‌پذیری کودکان!
اولین مرحله در مسئولیت پذیری این است که والدین خودشان مسئولیت پذیر باشند و کارهایشان را به موقع و منظم و به درستی انجام دهند. به عبارت بهتر وقتی والدین خودشان الگوی درستی باشند، کودکان هم از آنها یاد می گیرند.
برای نمونه موقعی که ما انتظار داریم فرزندمان لباس های کثیف را داخل سبد مخصوص بگذارد تا به موقع شسته شوند باید والدین خودشان الگوی خوبی باشند، اما اگر والدینی اکثر مواقع لباس های کثیف را یک گوشه اتاق بگذارند و تا زمان شستن سراغ آن نروند، هیچگاه نباید انتظار داشته باشند که فرزندشان به موقع لباس‌های کثیف را جای مخصوص بگذارد.
نقش بازی در مسئولیت‌پذیر کردن کودکان!
مرحله دوم برای مسئولیت پذیر کردن کودکان این است که بیشتر اوقات کودکان بلد نیستند کارهای خودشان را انجام دهند و نیاز به آموزش دارند، پس اینجا ما به عنوان والد کودک وظیفه داریم با همکاری و بازی کارهای شخصی کودک را به او یاد بدهیم و پس از آموزش و یادگیری از او بخواهیم از این به بعد خودش کارهایش را انجام دهد؛
برای مثال کودک نمی داند چگونه لباس ها را تا کند و سرجای خودش بگذارد. اینجا وظیفه والدین این است که با کودک صحبت کنند و با هم به روشهای مختلف مثل بازی و مسابقه شروع به مرتب کردن لباس ها کنند و آنها را داخل کمد بگذارند. نکته مهم اینه در شروع نیازی نیست حساسیت به خرج دهیم که چرا خیلی خوب مرتب نکرده، همین که کودک سعی می‌کند کارهایش را انجام دهد کافی است و به مرور خودش یاد می‌گیرد کارهایش را بهتر انجام دهد.
لیست کردن و تیک زدن کارهای مهم!
مرحله سوم در مسئولیت پذیری این است که گاهی کودک نمی داند چه کارهایی را باید انجام دهد. این نقش والدین این است هر شب قبل از خواب یا صبح ها بعد از بیداری لیست کارهایی که خودشان و فرزندشان انجام دهند یادداشت کرده و یا نقاشی کنند و در جایی که جلوی چشم باشد قرار بدهند مثل روی درب یخچال یا روی آینه و در طول کارهایی که انجام شد را تیک بزنند و از کودک هم بخواهند او هم همین کار را انجام دهد.
انجام دادن کارها و تیک زدن انها جدا از اینکه باعث مسئولیت پذیری می‌شود، باعث می‌شود کودک تشویق شود و حس اعتماد به نفس و رضایت از خود در وجودش تقویت شود و انگیزه بگیرد.
آخرین مرحله مسئولیت‌پذیر کردن کودکان!
آخرین مرحله این است که گاهی کودک می‌داند که چه کارهایی باید انجام دهد و توانایی انجام آن را هم دارد اما علاقه‌ای به انجام آن ندارد، برای حل این مشکل والدین می‌توانند این فعالیت کودک را با یک فعالیت خوشایند دیگر یا حس خوشایند دیگری همراه کنند؛ مثلا در مورد کودکی که علاقه‌ای به مسواک زدن ندارد می‌توانیم برای تشویق او از مسواک‌های عروسکی یا خمیردندان‌های طعم‌دار استفاده کنیم. با این کار کودک تشویق می‌شود تا کارهایش را انجام دهد.
مسئولیت‌پذیر بار آوردن کودکان مهمترین اقدامی است والدین و سرپرست آنها باید مدنظر داشته باشد و با این کار کودکان در نهایت برای داشتن زندگی مستقل به دور از رخوت، سستی و تنبلی تربیت می‌شوند و آنوقت است که احتمال بروز رفتارهای ناهنجار پس از دوره کودکی هم کاهش پیدا می‌کند.
انتهای پیام/
